ابتلا به کرونا علاوه بر مرگ و بیماری در سراسر دنیا هزینه های بسیاری بر کادر بهداشت و درمان تحمیل کرد. با توجه به مسری بودن این ویروس روش هایی مانند رعایت بهداشت فردی، فاصله گذاری اجتماعی، استفاده از ماسک، شستشو، ضدعفونی کردن دست ها و سطوح پیشنهاد شد ولی با گذشت زمان بنظر می رسید واکسیناسیون یک امر ضروری در کنترل بیماری باشد. در ایالات متحده امریکا از سیستم گزارش رویدادهای نامطلوب برای نظارت بر عوارض و ایمنی واکسن های تولیدی استفاده کردند. با توجه به ضرورت واکسیناسیون جمعیت و ایجاد اطمینان عمومی بر عدم وجود عوارض منفی در واکسن های دریافتی به بررسی عوارض ثبت شده واکسن در سامانه خود اظهاری واکسیناسیون دانشگاه علوم پزشکی شیراز در دریافت کنندگان واکسن های آسترازنکا و سینوفارم پرداخته ایم.

 4478 و 5555 شرکت کننده به ترتیب واکسن های آسترازنکا و سینوفارم را دریافت کردنه بودند. سن، سابقه ابتلا به کرونا ویروس 2، دوز اول تزریق واکسن، فشار خون بالا، و فشار خون بالا همراه با بیماری قلبی عروقی در گروه آسترازنکا بیشتر بود، با این حال، نقص سیستم ایمنی و زمان گزارش عوارض بعد از واکسیناسیون نسبت به سینوفارم کمتر مشاهده می شد. بعد از کنترل این عوامل، مدت زمان گزارش دردبدن، سرگیجه، ضعف، سردرد، بی اشتهایی، تهوع، آلرژی، التهاب عمومی، تب ،التهاب چشم، اسهال، تاری دید، قرمزی محل تزریق، خستگی و رنگ پریدگی، درد مفاصل، تورم غدد لنفاوی، تشنج، و عوارض جانبی شدید در گروه آسترازنکا کمتر بود. با این حال، بثورات پوستی و بستری در بیمارستان در هر دو گروه یکسان بودند.

 با توجه به مدت زمان بیشتر گزارش عوارض تزریق واکسن سینوفارم نسبت به آسترازنکا، همچنین عدم گزارش عوارض شدید مانند بستری در بیمارستان برای هر دو واکسن، بر اساس یافته های گزارش شده تزریق واکسن سینوفارم ارجح تر از واکسن آسترازنکا میباشد.