اسید بنزوئیک (E۲۱۰)، اسید سوربیک (E۲۰۰) و نمک های آنها (بنزوات ها و سوربات ها) از مواد افزودنی غذایی هستند که بعنوان نگهدارنده به طور گسترده در انواع فراورده های غذایی و نوشیدنی ها به عنوان عوامل ضد باکتری و ضد قارچ استفاده می شوند. این ترکیبات در کوتاه مدت ایمن شناخته شده اند اما هنوز اثرات بیولوژیک و خطرات احتمالی آن برای بدن انسان شناخته نشده است. استفاده از آنها در برخی از فراورده های غذایی با رعایت حدود مجاز، قابل قبول می باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان نگهدارنده های بنزوات سدیم و سوربات پتاسیم در برخی محصولات غذایی و نوشیدنی ها، با تخمین دریافت روزانه با استفاده از الگوی مصرف غذاهای ایرانی می باشد. همچنین میزان مصرف تخمین زده شده با ADI مربوطه مقایسه خواهد شد. علاوه بر این، خطر سلامت انسان (human health risk assessment) از طریق مصرف آنها برای مصرف کنندگان برآورد می گردد.میانگین غلظت بنزوات سدیم در 60/7 درصد از نمونه های سس مایونز و 46/4 درصد نوشیدنی های گازدار از استانداردملی ایران فراتر بود. سطح سوربات پتاسیم در 4/18 درصد از کیک ها و کلوچه ها، 25/6 درصد در سالاد اولویه، 20 درصد در سس مایونز و 36/5 درصد در نمونه های خیار ترشی بالاتر از استاندارد ملی ایران بود. علاوه بر این، ISIRI بنزوات سدیم را در برخی از محصولاتی که نباید استفاده می شد، مانند کیک و کلوچه، سس گوجه فرنگی و نوشیدنی های میوه ای غیر گازدار شناسایی گردید.ارزیابی خطر سلامت انجام نشان داد که شاخص خطر (HI) زیر حد آستانه (HI <1) است. این مطالعه نشان داد با وجود اینکه ریسک مصرف سوربات پتاسیم و بنزوات سدیم در غذاها کم خطر هستند، نظارت باید ادامه یابد

 پیشنهادها باید بر اساس مهمترین یافته ها ارائه شوند. این نتایج نشان می دهد که خطر ناشی از سطوح فعلی بنزوات سدیم و سوربات پتاسیم در غذاها حداقل است. با این حال، با توجه به اینکه غلظت در برخی مواد غذایی از سطوح توصیه شده بیشتر است، نظارت مداوم ضروری است. تحقیقات آینده باید تحقیقات را برای تعیین کمیت بنزوات سدیم و سوربات پتاسیم در طیف گسترده تری از محصولات غذایی گسترش یابد. علاوه بر این، بررسی شیوع و غلظت سایر افزودنی های غذایی برای ارزیابی جامع قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی و پیامدهای سلامت بالقوه آن ضروری است.