مرکز: دانشگاه علوم پزشکی شیراز - مرکز تحقیقات حفاظت در برابر پرتوهای یونساز و غیر یونساز

عنوان طرح: ارزیابی دز اندام‌ها و خطر سرطان در بیماران تحت سی‌تی اسکن دو انرژی سر و گردن

مجری اصلی: آرش صفری
همکاران: فرزانه فلاحتی، مازیار مهدوی، محمد اکبرنژاد، علی محمدزاده

یافته‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که میزان پرتوگیری و خطر بروز سرطان در بیماران تحت سی‌تی اسکن دو انرژی (DECT) ناحیه سر و گردن، در سطح نسبتاً پایین و قابل قبولی قرار دارد.

سی‌تی اسکن دو انرژی (DECT) یک فناوری پیشرفته در تصویربرداری تشخیصی است که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. با وجود مزایای تشخیصی این روش، ارزیابی میزان پرتو دریافتی بیماران و خطرات احتمالی آن از اهمیت بالایی برخوردار است، به‌ویژه در ناحیه حساس سر و گردن که اندام‌های مهمی مانند چشم و تیروئید در آن قرار دارند. این مطالعه با هدف اندازه‌گیری دقیق دز دریافتی اندام‌ها و برآورد خطر سرطان در بیماران انجام شد.

مهم‌ترین یافته‌ها به زبان غیرتخصصی:
نتایج این پژوهش نشان داد که اگرچه بین بیماران تفاوت‌هایی در میزان پرتوگیری وجود دارد، اما مقدار کلی پرتو دریافتی در این روش تصویربرداری کم است. بیشترین میزان پرتو به غده تیروئید، مغز و غدد بزاقی می‌رسد. همچنین مشخص شد که خطر احتمالی بروز سرطان در زنان جوان‌تر کمی بیشتر از مردان است و این خطر با افزایش سن کاهش می‌یابد.

کاربرد نتایج و تاثیرات طرح:
این یافته‌ها به پزشکان کمک می‌کند تا با آگاهی کامل‌تری از مزایای تشخیصی و همچنین میزان خطر پرتوگیری، درخواست سی‌تی اسکن دو انرژی را برای بیماران صادر کنند. همچنین بر بهینه‌سازی تنظیمات دستگاه و دقت در محدوده‌ی تصویربرداری برای کاهش پرتوگیری غیرضروری اندام‌های حیاتی مانند ریه و قلب تاکید می‌کند. این امر رادیولوژیست‌ها و تکنیسین‌ها را ترغیب می‌کند تا با استفاده از تکنیک‌های کاهش دز، سطح پرتوگیری بیماران را تا حد امکان پایین نگه دارند.

این مطالعه به‌صورت یک مقاله علمی در مجله بین‌المللی منتشر شده است.

لینک مقاله:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0969806X24000318

کد طرح: ۲۷۲۱۶

کلیدواژه‌ها: سی‌تی اسکن دو انرژی، تصویربرداری سر و گردن، پرتوگیری بیمار، دز اندام‌ها، خطر سرطان

گروه‌های هدف: رادیولوژیست‌ها، پزشکان متخصص، فیزیکدانان پزشکی، تکنسین‌های رادیولوژی